Cupcake Serüvenleri #1

Sevgili pasta severler;

Biliyorum ne zamandır yazamadım. Ama yazamadığım her gün aklımın bir köşesinde yarın ne yazsam konusu vardı. İşin aslı o kadar çok sınav, proje, ödev arasında pasta namına bir şeyler yapıp paylaşıcak durumum bile olmadı. Nisan ayı itibariyle özgürlüğüme kavuştum. Ve tabii pastalarıma! Elimden kakao kokusu ve yanıklar eksik olmuyor. (evet hala fırından bir kek kalıbı çıkarmayı beceremiyorum!) unum ve şekerimle mutluyum, mutfağıma yapışmak, mutfak önlüğümle uyumak istiyorum. Ev ziyaretine geleceklere de şimdiden söylüyorum, Esse veya Bernardo'nun pasta bölümüne girin gözünüze kestirdiğinizi alın her şey kabulümdür. (yeni evli pastacının dramı)

Adı cupcake ile başlayan bir blog olur da blog sahibinin cupcake tecrübesi eksilerde olursa nolur? Blog sahibinin uykuları kaçar! Utancım büyük, ama utancımdan büyük pasta sevgim var, içinde krema olsun da nolursa olsun yaparım modundayım. Bu da neticede kurumsal bir can, haftanın her günü pasta yapmaya vaktim yok, yapınca da gerçekten güzel yapıcağıma emin olduğum şeyler yapıyorum. (bkz. kolaya kaçıyorum) Ama geçen hafta itibariyle artık zamanıdır dedim ve "red velvet cake"le pazara giriş yaptım.

Red velvet cake adı üstünde kırmızı bir kek. Aslında kırmızının hafif bordoya çalan bir renk olması gerekiyor. Ama sağolsun gıda boyasını aldığım dükkan elimin gittiği bordolara kaşını gözünü kaldırıp "bunlarla istediğiniz tonu yakalayamazsınız, bunu alın" diye öyle bir kırmızı vermiş ki, maşallah üzerine beyaz ay yıldız çizsem Türk Bayrağı yapıcakmışız. Siz siz olun, gözünüzün tutmadığı gıda boyasını almayın! Kekin içeriğine gelince... Cupcakeleri süsleyeceğimiz krema, peynirli ağır bir krema olduğundan kekin için standart kek malzemeleri olan un, şeker, tereyağ, vanilya, kabartma tozu,... vs dışında ekstrem bir malzeme kullanmıyoruz. Kek, tadını bol tereyağından ve tepesindeki peynirli şapkasından alıyor. Her cupcake'te olduğu gibi önce tereyağ ve toz şekerin krema kıvamına gelene kadar çırpılması gerekiyor. Sonra teker teker yumurtalar ve unlu karışım eklenip iyice çırpılıyor. Bu arada bu vesileyle sonunda hazır olan vanilya özütümü kullanma fırsatı buldum. Kesinlikle marketlerdeki vanilinden bambaşka bir tat! Keki ısırırken ağzınıza vanilya tadı ve burnunuza mis gibi vanilya kokusu geliyor. Bir aksilik olmazsa artık vanilin kullanmam.

Red velvet cake yolculuğumun sonunda malzemeleri ya çok çırptığımdan ya da gereğinden fazla pişirdiğimden keklerim biraz sertleşti. Hatta tüm keklerimde denek olan sevgili kocamın "bunları çöpe atma birbirimize sinirlenirsek kafamıza atarız" esprilerine maruz kaldım. Bu kötü tecrübenin sonucu olarak da kendime bir mutfak saati aldım. Evet, bundan sonra bu mutfakta her şey süreli olacak. Yatmadan önce sütünüzü içmek için 1dakikalık süreniz başladı!

Kremanın tadı ise muhteşem oldu! Yalnızca markette krema sertleştirici bulamadığımdan kıvamı pudra şekeriyle yakalamaya çalıştım. O da kremamı biraz tatlı yaptı. (biraz mı, şeker ötesiydi!:)) Kremanın içinde labne veya mascarpone peyniri kullanmak gerekiyor.

Sonuç : Keklerim kırmızı renkleri ve muazzam şekilleriyle usta bir pastacı elinden çıkmış gibi görünmekle beraber sertlikleriyle kalbimi kırdılar. Şekilci bir insan olmakla birlikte, kocamdan başka denekler kullanabilmem için keklerimin biraz daha yenilir yutulur olması gerekiyor. Boğazda takılan kekler, diş kırılma vakaları vs istemiyorum. Ama dediğim gibi, bundan sonra mutfağımdaki şahane mutfak saatimle bu fırında hiçbir kek kendine ayrılan sürenin üstüne kalamaz!

Cupcake maceralarımın devamı bu hafta... Önce çikolatalı cupcake yapıcak, sonra da cumartesi günü katılacağım cupcake kursunun detaylarını paylaşacağım. Eee bu hayatta hiçbir zaman oldum dememek lazım! Her pastacının, diğer pastacıdan öğrenecek şeyleri vardır ;)

Kocaman cupcakeli, tatlı rüyalar...

PS: Mutfak saatimi tchibo'nun geçen haftaki kampanyasından aldım, ilgili alışveriş canavarlarına duyurulur!